Toen we aankwamen vanuit Tulbagh stond er een enorm sterke wind, en was een wandelingetje langs de promenade meer dan genoeg om uit te waaien en jezelf af te matten. Maar de dagen daarna werd het rustiger. Eergisteren hebben we de lange tocht gemaakt naar het nationale park op het uiterste zuidpuntje van het continent (Kaap de Goede Hoop & Cape Point). Iedereen beklimt de heuvel met de 'oude' (grote) vuurtoren, dus daar was het goed druk. Maar de route eromheen die naar de verder naar het zuiden gelegen 'nieuwe' vuurtoren leidt, was zo goed als verlaten (op een atletisch ogend duo na dat al rennend met selfiestick voorbij kwam). Een prachtige tocht, ondanks de felle wind (die hier op het uiterste puntje van het continent altijd wel sterk is).
Op de terugweg was Kalk Bay een leuke stop (volgens onze host Maarten 'het Ubud van Zuid Afrika', voor wie dat wat zegt). Ik heb er zelfs een shirt gekocht (omdat ik niet voldoende schone spullen meer over had). Ook altijd leuk: Signal Hill, voor de uitzichten over de verschillende delen van Kaapstad (Bokaap, Central, Waterfront, Tafelberg, Lion's Head, Sea Point, Green Point) en de gestage stroom aan paragliders die hiervandaan vertrekt als het weer het toelaat.
Bij de foto's:
- linksboven: Kaap de Goede Hoop, het Waterloo van elke haarcoupe
- rechtsboven: Dias Point (Cape Point), eindpunt van onze wandeling
- linksonder: Het huistheater van Pieter-Dirk Uys, zuid afrikaanse theatermaker die ook in Nederland wel (een beetje) bekend is geweest, met zijn/haar alter ego 'Evita Bezuidenhout'. Het pand ligt in Darling (waar hij woont en wij langskwamen op weg naar Kaapstad). Het is een verbouwd treinstation en het heet nu 'Evita Se Perron'.
- rechtsonder: de megamiljoenenpanden aan Ocean View Drive in Sea Point / Fresnaye.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten