Verenigde Arabische Emiraten, part 9, Dubai

Onze laatste hele dag in Dubai beginnen we met een bezoek aan de Madinat Jumeirah, een souk die vooral beroemd is omdat je van daar uit zo'n mooi uitzicht hebt op de Burj Al Arab (het meeste bekende gebouw in de stad). Hoewel de souk geheel 'nep' is (in de zin dat ze enkele jaren geleden is neergezet door een projectonwikkelaar), is het toch een heel aangename plek: een op z'n eftelings nagebouwde versie van het echte (markt-)leven.

Vlakbij ligt Jumeirah Public Beach, waar het gezellig druk was in en om het water, en waar westerse meisjes in bikini goed worden bekeken door Indiase bouwvakkers met een dag vrij.

In de namiddag hebben we de lift genomen naar de Burj Kalifa Viewing Deck op de 124e etage (450 meter). Die doet er een klein minuutje over (wat dus neerkomt op 30 kilometer per uur verticaal). Toen dit, vanwege de toenemende concurrentie uit China, niet meer het hoogste viewing deck ter wereld was, hebben ze er ook één aangelegd op de 148e verdieping (555 meter), zodat ze nu weer even de alfa viewing deck zijn (totdat men in Riaad klaar is met nog weer iets hogers). Die is echter vooral bedoeld voor mensen met gouden muiltjes en manchetknopen. Wij vonden de 124e ook wel goed genoeg. En dat was het ook.

Nog één nacht, en dan zitten de Emiraten er voor ons op. Het was de moeite waard.

Bij de foto's:
- boven: Burj Al Arab, Jumeirah Public Beach
- onder: uitzicht vanaf de Burj Kalifa

Verenigde Arabische Emiraten, part 8, Dubai

In Dubai wordt echt alles in hoofdletters geschreven, en dat is nog wel eens vermoeiend. Zo kwamen we, onderweg uit Abu Dhabi, in de Dubai Marina het 'hoogste gebouw dat een kwart slag draait' tegen (we weten niet of er in deze categorie veel concurrentie is, maar toch). Een gebouw dat een halve of hele slag draait hebben ze dan nog weer niet.

En om de hoek van ons hotel ligt, naast het hoogste gebouw ter wereld (dat we morgen gaan bezoeken) ook 'de grootste mall ter wereld'. Omdat er net een feestweekeinde is aangebroken (zondag wordt '47 jaar VAE' gevierd) was het in die mall, hoe groot ook, een waar gekkenhuis met tientallen 'verkeersregelaars' om de voetgangersstromen in goede banen te leiden. Geen feestje (ondanks de aanwezigheid van 'de hoogste fontein ter wereld' die elk half uur zijn ding doet).

Vandaag hebben we het oude gedeelte van de stad bezocht, waar je nog met een abra (pontje) van de ene kant van de kreek naar de andere kunt, en weer terug, voor 1 dirham (23 cent) enkele reis. Een hele relaxte omgeving met fraaie kleinschalige historische gebouwen, zoals de voormalige residentie van Sheik Said Al Maktoum. Toen die in 1958 overleed, trok de hele familie weg en zakte de boel pitoresk in elkaar. Inmiddels mooi gerestaureerd.

De Spice Souk, aan de overkant, is ook prachtig, al moet je wel een beetje blijven doorlopen anders word je zo een winkel ingekletst of ingesleurd. Ondertussen wordt er aan de waterkant van alles (en in grote hoeveelheden) ingeladen op de aftandse vrachtboten die op en neer gaan naar Iran, dat hier zo'n 200 kilometer vandaan ligt.

Bij de foto's:
- linksboven: Dubai Marine, met de Guinness-waardige Cayan Tower
- rechtsboven: Old Dubai, wachten op de abra
- linksonder: smokkelboten op weg naar Iran, op de kreek bij Old Dubai
- rechtsonder: Spice Souk, Deira. Leuk, maar lastig om ongeschonden te doorstaan