Fuerteventura, part 4

Onze laatste volle dag op Fuerteventura, morgen vroeg op en terug naar de kou.

Na een nacht vol regen begint deze laatste vakantiedag veelbelovend met een blauwe lucht. Vanuit onze casa kijken we al de hele week uit op een vulkaan, de Gairia, en vandaag besloten we om daar in de buurt maar eens te gaan wandelen. Bij Tiscamanita rechtsaf, en waar de weg te modderig of stenig wordt verder te voet. Niet echt duidelijke paden, maar een prachtige route door en langs de caldera. De route naar de top was ons iets te steil, maar onderlangs was ook heel mooi.

Daarna door naar de oostkust bij Las Salinas, 'de zoutwerken', waar men al eeuwen zeewater laat verdampen om aan zout te komen. Pittoreske zoutpannen, het lijkt me niet héél hard werken, want de zon doet het meest.

Voor onze laatste avond op het eiland zijn we teruggekeerd naar Ajuy, waar we onverwacht toch nog een mooie zonsondergang meekregen, na een wisselvallige middag.

Het was een heerlijke week, die ons des te beter bij zal blijven door de arctische ervaringen die ons bij terugkeer staan te wachten.

Bij de foto's:
- links: zicht op de caldera van de Volcano de Gairia
- rechts: de zoutpannen bij Las Salinas

Fuerteventura, part 3

La Pared is niet veel meer dan een resort met een (low key) golfbaan ernaast aan het einde van een dirt road, maar het ligt prachtig aan de voet van de Montana Cardon, en aan een heel mooi stuk kust. Hier hield vroeger Fuerteventura op, en kon je in de verte het aparte eiland Jandia zien liggen. Maar in de loop der millenia is de zee-engte tussen beide opgevuld geraakt met zand, en sindsdien vormen beide één eiland. Een mooie afwisseling van zandstranden, rotskusten, en, het is niet anders, nudisten op leeftijd. En een enorm heftige branding die een enkele surfer de zee in lokt. De meeste zitten verder naar het zuiden, waar de golven nog hoger schijnen te zijn.

Vandaag zijn we naar het noorden van het eiland afgereisd, waar we nog niet waren geweest. Koffie in La Oliva, naar verluidt 'het op één na mooiste dorp van Fuerteventura'. Wij kunnen alleen vaststellen dat het inderdaad niet mooier is dan Betancuria, maar hopen ook dat het niet mooier is dan menig ander dorp op het eiland, want wij waren in het geheel niet onder de indruk van La Oliva.

Snel door naar de kust, naar El Cotillo, wél een leuk plaatsje, dat bovendien 90% van alle restaurants op het eiland lijkt te bezitten. Ook hier een mooie kustwandeling gemaakt, maar die hebben we wel wat ingekort omdat het weer behoorlijk dreigend werd (het leek wel avond, zo zwaar werd de bewolking). Gelukkig blijft het vooral bij dreigen, meer dan een enkele druppel is er (nog) niet gevallen.

Bij de foto's:
- links boven: palmenbos in Pajara
- rechts boven: de kust bij La Pared
- onder: het altijd levendige La Oliva

Fuerteventura, part 2

Gisteren een mooie wandeling gemaakt bij Vega de Rio Palmas in de Barranco de las Penitas. Na een tocht door een droge rivierbedding, langs een drooggevallen stuwmeertje en een stuwdam, kom je na enig geklauter uit bij een klein kapelletje met prachtig uitzicht. De vele parafernalia wekken de indruk dat hier nog verbluffend veel mensen langs komen om een wens te doen, ook al is het een raadsel hoe een lamme of blinde hier terecht zou moeten komen om die wens in te dienen. Wel een hele mooi plek, en een prachtige tocht.

Het avondeten was eerst minder succesvol; ons eigen dorp kent één restaurant dat altijd dicht is, en van de 3 restaurants die we in de middag in Pajara hadden gezien bleek er 's avonds nog maar één open, met alleen foute pizza's & burgers. Dan toch maar weer een heel andere kant op (Antigua) waar de keuze ook beperkt bleef tot één onooglijke zaak, waar men echter verbluffend goed bleek te kunnen koken (tussen de luidruchtige renovatiewerkaamheden door). En toen Loes als uitsmijter ook nog een roos meekreeg bleek de naam van de zaak ('todo bueno', 'alles goed') treffend gekozen. Eind goed al goed.

Vandaag op pad naar de zuidpunt van het eiland. De laatste 30 kilometer voorbij Morro Jable rest er niets anders dan een onverharde weg, die in slechte conditie is en bovendien best wel druk. We zijn al vrij snel na Morro Jable uitgestapt om een wandeling te maken, en van daaruit teruggekeerd, dus de vuurtoren 'aan het einde van de wereld' hebben we net niet gehaald (wel gezien in de verte). Aan de andere kant, er zijn hier wel meer vuurtorens, en die van Morro Jable is ook heel hoog.

Bij de foto's:
- links boven: de Barranco de las Penitas

- rechtsboven: het begrip 'drooggevallen rivierbedding' is relatief

- onder: Jandia, voorbij Morro Jable, met zicht op de uiterste zuidpunt van Fuerteventura

Fuerteventura, part 1

We zijn al aardig wat keren op een Canarisch eiland geweest, maar hebben nog niet eerder zo'n mooi huisje gehad als deze keer op Fuerteventura. Casa La Morisca ligt in de periferie van Tuineje, in een ruime tuin met eigen zwembad (dat nu nog wel erg, wellicht zelfs té, koud is) en mooi uitzicht over de omgeving. Met luxe keuken (misschien moeten we toch maar niet elke dag uit eten gaan), regendouche, heerlijk bed en al het tuinmeubilair dat je je kunt wensen (en meer). Prima uitvalsbasis om het eiland te gaan verkennen.

Gisteren zijn we naar de westkust bij Ajuy geweest, waar je een kustwandeling kunt maken waar geologen natte dromen van krijgen. De gelaagdheid van het gesteente aan de kust laat heel goed zien dat de zeespiegel vroeger veel hoger heeft gestaan dan nu. Mooie rotsformaties en mooie uitzichten, en een fijne tapasschotel als toegift.

Vandaag via een bergachtige route (onverwacht, iedereen en elke gids beweert dat Fuerteventura een grote zandbak is, maar wij komen nog aardig wat bergen tegen) naar Betancuria, naar men zegt het mooiste dorp van het eiland. De rest hebben we nog niet gezien, maar dit was in ieder geval mooi, met een pitoresk kerkje gelegen tegen een barranco (rivierbedding, meestal droog) en mooie oude straatjes daaromheen.

Betancuria was ook het vertrekpunt voor een wandeling bergop richting Antigua (de omgekeerde route van een pelgrimstocht, hetgeen eigenlijk wel strookt met onze overtuigingen), met als beloning een prachtig uitzicht over Antigua en de noordelijke helft van het eiland. Inspannend maar toch nog goed te doen, bij een temperatuur van een kleine 20 graden.

Bij de foto's:
- links boven: Casa La Morisca
- rechts boven: het kustpad bij Ajuy
- links onder: de omgeving van Betancuria
- rechts onder: op weg naar Antigua