Het is heet (meer dan 30 graden) maar het blijft prachtig om met een boot in de stad te arriveren vanaf het vliegveld. Het is deze keer wel een drukke & grote boot, want we lopen gelijk met het Venice Film Festival, óók heel groot & belangrijk. En Brad Pitt zou komen, dus wie weet valt er nog iets te spotten.
We beginnen met een tentoonstelling van Sean Scully in de kerk van San Giorgio Maggiore, op een klein eilandje tegenover het Dogenpaleis. Een grote vilten stapeling van kleur, die qua schaal prima past bij de forse koepel van de kerk. Mooie uitzichten ook, vanaf hier.
De volgende dag naar de Giardini in het zuiden van de stad, waar veel landen, tussen de bomen, hun eigen paviljoen hebben (de meeste stammen nog uit de tijd van de wereldtentoostellingen). De hoeveelheid kunst is overweldigend, maar gelukkig zit er ook wel het een & ander tussen waar je snel aan voorbij kunt gaan (zoals alle bedoelerige, lelijke, racistische kunst die stelt dat (blank) Europa schuldig is aan van alles en nog wat, en dat dat maar eens moet veranderen).
Het meest opwindende object is een industriële robot van Sun Yuan & Peng Yu die, in een ballet van gracieuze geprogrammeerde bewegingen, z'n best doet om een plas dieprode verf bij elkaar te houden, wat niet lukt. Een klus zonder einde die medelijden oproept, zelfs met een robot. Er zijn uberhaupt veel interessante Chinese kunstenaars dit jaar.
Boeiend zijn de landenpaviljoens van Oostenrijk, Venezuela (ondanks, of misschien wel dankzij alle problemen daar), Rusland, Polen. Na vele uren hard werken terug met de vaporetto naar onze b&b, en een lekkere Italiaanse maaltijd om de hoek. Morgen meer.
Bij de foto's:
- links boven: Sean Scully in de kerk van San Giorgio Maggiore
- rechts boven: zicht vanaf San Giorgio Maggiore
- links midden: landenpaviljoen Oostenrijk
- rechts midden: landenpaviljoen VS
- links onder: de sisiphusarbeid van Sun Yuan & Peng Yu
- rechts onder: landenpaviljoen Venezuela
