woensdag 7 december 2016

Lanzarote, part 3

Gisteren hebben we een mooie wandeling gemaakt over een landweggetje dat van Yaiza naar Femes loopt, over een heel wat steilere heuvel dan we ons van te voren haden gerealiseerd. We hadden dus echt wel een paar adempauzes nodig voor we het 'zadel' van de route hadden bereikt, met een prachtig uitzicht rondom over het zuidelijk deel van Lanzarote.

En vandaag nog weer een vulkaantocht ondernomen, deze keer rondom de Caldera Colorada. Allerlei prachtige kleuren rood, en hier en daar een 'bomba gigante' (een tijdens de vulkaanuitbarsting uitgespuugde steenklomp ter groote van één of twee terreinwagens) in het landschap. De Caldera Colorada is ontstaan in 1736, aan het einde van de laatste periode met grote uitbarstingen die in 1730 begon.

Vandaar uit nog eenmaal door naar de westkust, naar Caleta de Famara, een dorpje waarvan men zegt dat het vooral geliefd is bij surfers, maar vandaag even niet, want het is er bijzonder rustig. De zanderige straten en rafelige huizen zorgen eerder voor een noord-afrikaanse dan een spaanse vibe. Heerlijk weer vandaag, en dus ook genoeg reden om enige tijd door te brengen in een cabana langs het zwembad (zachtjes overpeinzend dat dat morgen allemaal weer heel anders wordt).

Bij de foto's:
- links boven: Loes op het overdekte terras van ons huisje
- rechts boven: Cabana bij de pool
- onder: de haven van Caleta de Famara, met de kliffen van Famara op de achtergrond

maandag 5 december 2016

Lanzarote, part 2

We verblijven in Uga, dat vlak tegen de wijngebieden van La Geria aan ligt. Duizenden kuilen in de lava, soms met een omcirkelend muurtje, en allemaal bevatten ze één (laag bij de grondse) wijnstruik. Die struiken zien er trouwens allemaal uit alsof het niet erg goed (of nog slechter) met ze gaat, maar er wordt toch echt wijn mee geproduceerd, die je op vele plaatsen langs de weg kunt proeven. Het is in ieder geval een intrigerend gebied om door te wandelen.

Zondagochtend naar Teguise, voor de wekelijkse markt. Net als vrijwel iederen op het eiland, zo te zien, Echt gezelig druk, maar we hebben geen oorbel, wierook of stukje lavazeep gekocht. Wel even staan lummelen bij de Canarische muzikanten die op het centrale pleintje van Teguise aan het smartlappen zijn.

Daarna door naar de noord-west kust bij Famara voor een mooie standwandeling. De packagetours zijn hier héél ver weg, dit is surfer country, en hier en daar staat een 'wild geparkeerde' camper voor degenen die 'away from it all' willen zijn.

Met het weer gaat het op en af, vandaag bijvoorbeeld hebben we onze vulkaanwandeling ingekort vanwege de regen, en hebben we ons heil gezocht aan de zuidoost kust, waar de zon ook niet echt scheen maar waar het tenminste wel droog was. Na een lange kustwandeling zijn we blijven hangen in Playa Blanca voor het avondmaal. Nu ja, we blijven hopen. Met de temperatuur is overigens niets mis (20+).

Bij de foto's:
- Boven: Ronald peinst in de wijngaarden van La Geria
- Midden: Muziek in Teguise
- Onder: Het strand van La Famara, waar men op het ergste is voorbereid

zaterdag 3 december 2016

Lanzarote, part 1

We zijn bezig met onze eerste trip naar de zon dit jaar, naar Lanzarote. Daar waren we 18 jaar geleden ook al eens, maar toen hebben we nog lang niet alle wandelingen gemaakt die er te maken zijn. Na de gebruikelijke vertraging in de vlucht en oponthoud bij het ophalen van de huurauto is het al goed donker voor we aankomen bij Casa el Morro in Uga, ons verblijf voor een week. Het lukt ons niet om het appartement te vinden aan de hand van de aanwijzingen die de eigenaar bij de ingang voor ons aan de muur heeft geprikt. Hoe groot kan dat terrein nu helemaal zijn? Afijn, na een telefoontje aan de helpdesk komen we er toch uit (een pikdonker paadje met onvindbare entree door een dichtbegroeide tuin), en dan wordt alles toch leuk. Een hippiehuisje, vol oosterse attributen en vooral heel veel kussens.

De volgende ochtend op pad voor onze eerste wandeling, rondom de Montana Cuervo, de eerste vulkaan die in 1730 tot uitbarsting kwam (in een periode van 6 jaar zouden er nog vele volgen, en werd het eiland 'onherstelbaar verbeterd'). Het felle zonlicht maakt ons een beetje doorschijnend, en de lavapaden lopen soms prima, soms vermoeiend als een rul zandstrand. Met blosjes op de wangen komen we thuis.

De tweede dag (vandaag) is het regenachtig, en komen we niet verder dan korte wandelingen bij de zoutpannen in het zuiden en langs de boulevard van Playa Blanca, dat er, voor een 'package holiday destination' eigenlijk best aardig uit ziet. Nu lijkt de regen weg te trekken en gaan we zo weer op pad.

Bij de foto's:
- Links: Calle el Morro (om de hoek van ons appartement)
- Midden boven: Loes in één van de naar schatting 37 cabana's die het complex rijk is.
- Midden onder: La Montana Cuervo
- Rechts: Avond in Uga