Lanzarote, part 1

We zijn bezig met onze eerste trip naar de zon dit jaar, naar Lanzarote. Daar waren we 18 jaar geleden ook al eens, maar toen hebben we nog lang niet alle wandelingen gemaakt die er te maken zijn. Na de gebruikelijke vertraging in de vlucht en oponthoud bij het ophalen van de huurauto is het al goed donker voor we aankomen bij Casa el Morro in Uga, ons verblijf voor een week. Het lukt ons niet om het appartement te vinden aan de hand van de aanwijzingen die de eigenaar bij de ingang voor ons aan de muur heeft geprikt. Hoe groot kan dat terrein nu helemaal zijn? Afijn, na een telefoontje aan de helpdesk komen we er toch uit (een pikdonker paadje met onvindbare entree door een dichtbegroeide tuin), en dan wordt alles toch leuk. Een hippiehuisje, vol oosterse attributen en vooral heel veel kussens.

De volgende ochtend op pad voor onze eerste wandeling, rondom de Montana Cuervo, de eerste vulkaan die in 1730 tot uitbarsting kwam (in een periode van 6 jaar zouden er nog vele volgen, en werd het eiland 'onherstelbaar verbeterd'). Het felle zonlicht maakt ons een beetje doorschijnend, en de lavapaden lopen soms prima, soms vermoeiend als een rul zandstrand. Met blosjes op de wangen komen we thuis.

De tweede dag (vandaag) is het regenachtig, en komen we niet verder dan korte wandelingen bij de zoutpannen in het zuiden en langs de boulevard van Playa Blanca, dat er, voor een 'package holiday destination' eigenlijk best aardig uit ziet. Nu lijkt de regen weg te trekken en gaan we zo weer op pad.

Bij de foto's:
- Links: Calle el Morro (om de hoek van ons appartement)
- Midden boven: Loes in één van de naar schatting 37 cabana's die het complex rijk is.
- Midden onder: La Montana Cuervo
- Rechts: Avond in Uga