zondag 19 oktober 2014

Berlijn, dag 3

Op de tweede ochtend brengen we eerst wat tijd door op de Haupbahnhof. Omdat het treinpersoneel staakt, moeten we een andere trein zien te regelen voor onze terugreis. Dat gaat wonderwel goed: een van de weinige treinen die de volgende dag nog zullen vertrekken is prima geschikt en nog te reserveren ook.

Daarna naar het Museum für Gegenwart, gevestigd in een voormalig treinstation. Prachtige ruimtes, vermoeiende collectie, met veel 'usual suspects' als Warhol, Rauschenberg & Beuys. Nou ja, niet in elk museum hoef je langer dan 20 minuten door te brengen.

Daarna door naar het hart van 'alternatief Kreuzberg', de Oranienstrasse. Sjofel is hier het overheersende thema, maar heel leuk om eens doorheen te banjeren. Een geschikte lunchplek is dan wel weer wat moeilijker te vinden hier, tussen de falafel-tenten en macrobiotische boetiekjes.

De laatste avond brengen we door in Prenzlauer Berg, een heerlijke wijk met hippe winkeltjes net ten noordoosten van Mitte. Het blijkt wel dat niet elk Indiaas restaurant hier even goed is (althans, van degene die we hadden uitgezocht hadden we ons meer voorgesteld). Afgezien van dit kleine dipje, een heerlijk weekeinde.

Bij de foto's:
- linksboven: vrolijke chaos op de Potzdamer Platz
- rechtsboven: een soort upperclass selfie met behulp van een glimmend kunstwerk van Robert Rauschenberg (Mule Deer) in het Museum für Gegenwart
- linksonder: Andy (macher), Joseph (gemachte) und Loes (beobachter)
- rechtsonder: de Spree, Boden Museum en Fernsehturm

zaterdag 18 oktober 2014

Berlijn, dag 1 & 2

Berlijn, heerlijke stad. Deze keer is het alibi om er naar toe te gaan het 'Festival of Lights', waarbij monumentale panden als de Dom of Brandenburger Tor worden gebruikt als canvas voor spectaculaire lichtprojecties (althans, dat is het idee). Direct al de eerste avond na onze aankomst staan we voor de Dom, in afwachting van de lichtshow. Als voorafje worden alvast wat statische beelden op het gebouw geprojecteerd, ook leuk, maar nog niet helemaal waar we voor kwamen. Maar wacht, dit blijkt de hele show te zijn! Geen flitsende bewegende beelden met luidruchtige soundtrack, geen 'virtuele afbraak' met projecties van neertuimelende brokstukken. Nou, dat hebben we wel eens (veel) beter gezien.

Gelukkkig heeft de stad heel wat meer te bieden.

De volgende ochtend gaan we eerst naar de Bernauer Strasse, waar eens één van de meest opzichte delen van de muur stond, en waar nu nog steeds heel veel aan die tijd herinnert. Zoals een wand met foto's van degenen die zijn omgekomen bij hun poging om naar het Westen te vluchten, een authentieke uitzichtstoren van de Oost-duitse grensbewakers en nog veel meer.

Later op de dag gaan we langs bij de Sammlung Boros, een privé collectie met moderne kunst, gevestigd in een voormalige bunker midden in de stad (en pal naast ons hotel), die onmogelijk bleek af te breken zonder grote impact op de omgeving, en jaren voor vage doeleinden als illegale techno-feestjes is gebruikt. Totdat Christian Boros langs kwam om er de kunst die hij had aangekocht in te tonen. Een duister gebeuren, met muren van meer dan drie meter dik, geen ramen, 5 etages, en conceptuele kunst die ons in (iets te) veel detail wordt uitgelegd door een medewerker van de bunker. Fascinerend.

Bij de foto's:
- linksboven: aardige maar statische projectie op de Berliner Dom
- rechtsboven: Lichtgevende spoken van het Festival of Lights op Unter den Linden
- linksonder: de bunker van de Sammlung Boros
- rechtsonder: op de voetgangersbrug over de Spree van Bahnhof Friedrichstrasse is het nog volop DDR