Berlijn, dag 1 & 2

Berlijn, heerlijke stad. Deze keer is het alibi om er naar toe te gaan het 'Festival of Lights', waarbij monumentale panden als de Dom of Brandenburger Tor worden gebruikt als canvas voor spectaculaire lichtprojecties (althans, dat is het idee). Direct al de eerste avond na onze aankomst staan we voor de Dom, in afwachting van de lichtshow. Als voorafje worden alvast wat statische beelden op het gebouw geprojecteerd, ook leuk, maar nog niet helemaal waar we voor kwamen. Maar wacht, dit blijkt de hele show te zijn! Geen flitsende bewegende beelden met luidruchtige soundtrack, geen 'virtuele afbraak' met projecties van neertuimelende brokstukken. Nou, dat hebben we wel eens (veel) beter gezien.

Gelukkkig heeft de stad heel wat meer te bieden.

De volgende ochtend gaan we eerst naar de Bernauer Strasse, waar eens één van de meest opzichte delen van de muur stond, en waar nu nog steeds heel veel aan die tijd herinnert. Zoals een wand met foto's van degenen die zijn omgekomen bij hun poging om naar het Westen te vluchten, een authentieke uitzichtstoren van de Oost-duitse grensbewakers en nog veel meer.

Later op de dag gaan we langs bij de Sammlung Boros, een privé collectie met moderne kunst, gevestigd in een voormalige bunker midden in de stad (en pal naast ons hotel), die onmogelijk bleek af te breken zonder grote impact op de omgeving, en jaren voor vage doeleinden als illegale techno-feestjes is gebruikt. Totdat Christian Boros langs kwam om er de kunst die hij had aangekocht in te tonen. Een duister gebeuren, met muren van meer dan drie meter dik, geen ramen, 5 etages, en conceptuele kunst die ons in (iets te) veel detail wordt uitgelegd door een medewerker van de bunker. Fascinerend.

Bij de foto's:
- linksboven: aardige maar statische projectie op de Berliner Dom
- rechtsboven: Lichtgevende spoken van het Festival of Lights op Unter den Linden
- linksonder: de bunker van de Sammlung Boros
- rechtsonder: op de voetgangersbrug over de Spree van Bahnhof Friedrichstrasse is het nog volop DDR