Eenmaal aangekomen op Hosea Kutako International Airport, hebben we aardig wortel kunnen schieten bij de desk van Avis Autorent. De baliemedewerker was erg benieuwd naar onze voucher. Wij ook, want volgens onze informatie zouden alle vouchers bij deze desk op ons liggen te wachten. Quod non. Na veel gebel en gedraal kregen we te horen dat de supervisor op vakantie was, en dat er daarom hier geen waardevolle papieren (zoals vouchers) konden worden bewaard. Nu ja, uiteindelijk kregen we toch een auto mee en de toezegging dat de papieren ons wel zouden weten te vinden in ons verblijf in Windhoek.
Dat bleek ook correct. In de loop van de middag kwam er iemand langs met een dikke map met heel veel spullen (een sim-kaart voor lokaal gebruik, een ansichtkaart met één van de twee noodzakelijke postzegels, een 'vip-kaart' voor een 'unique shopping experience', etc), waaronder ook de vouchers waar het allemaal om was begonnen. En wat bleek, het was volgens deze travel agent nooit de bedoeling geweest dat ze op het vliegveld lagen, want daar 'verdwijnen teveel spullen'.
Het oorspronkelijke plan was om vandaag richting het zuiden (de Kalahari) te rijden, maar Loes heeft wat last van haar maag, en dus hebben we ons verblijf in Windhoek met een dagje verlengd. Dat zal morgen wel weer over zijn, en dan doen we maar één dag minder in de Kalahari.
Bij de foto's:
- linksboven: zicht op False Bay & Gordon's Bay (net na vertrek uit Kaapstad)
- rechtsboven: zicht op Sanderburg Castle (Klein Windhoek)
- linksonder: Heinitzburg, ook al weer zo'n vreemd bouwwerk in Windhoek
- rechtsonder: Op de hoek van Fidel Castro Street & Robert Mugabe Avenue (bij het hernoemen van Duitse koloniale straatnamen raakt men soms van de regen in de drup)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten