zondag 22 oktober 2017

Zuid-Afrika, part 3


Onze tijd in Cape Town zit er helaas al weer op, we vertrekken richting Hermanus. Dus eerst door de 'Cape flats', een rare mengelmoes van snelwegen, een vliegveld, wine estates en ook heel veel ghetto's van de armoedigste soort. Dat alles gescheiden door hoge hekken. Pas na een kilometer of 50 komen we uit op een prachtige kustweg, die ons langs Harold Porter's Botanical Garden leidt. Typisch een uitje voor oudere blanke zuid-afrikanen, en aangezien wij in dit opzicht ongeveer twee uit drie scoren ook voor ons prima geschikt. Een prachtig aangelegd park, dat, naarmate je je meer van de ingang verwijdert, steeds meer overgaat in wilde natuur, en dan ook direct aansluit op meerdaagse trekkingpaden in het immense Kogelberg Nature Reserve.

Eenmaal aangekomen in Hermanus, blijken we een kamer te hebben in de nogal frans aandoende 'Auberge Burgundy'. De pastellerige hostess kijkt zorgelijk als blijkt dat we niet (ver) van te voren voor 'dinner reservations' hebben gezorgd, want ja, druk druk druk. Dat blijkt nogal mee te vallen, onze favoriet van Tripadvisor kan ons probleemloos herbergen, voor een prima maaltijd en een gesprek over Den Haag (waar de Zuid Afrikaanse eigenaresse familie heeft) en molens (waar ze erg van onder de indruk was). Het restaurant (met de naam '1904') is gevestigd in een oud schipershuisje (uit 1904 natuurlijk). Met een goed getimede opgestoken duim lukt het ons om nog wat twijfelaars naar binnen te lokken, en even later raken we ook in gesprek met een andere Nederlands stel die met een soort turbo-rondje Zuid Afrika bezig zijn (overal één overnachting), zodat ze 'voor de volgende keer' weten waar ze langer willen blijven en waar helemaal niet. Tsja, dat zijn wel héél véél uren in de auto, wij zitten (tegenwoordig) liever 2 of 3 dagen op één plek.

Vandaag dan een reservering die we wél (noodzakelijkerwijs) ver van te voren hadden gemaakt: een 'whale watching trip' in de baai voor Hermanus. Die baai ligt in het juiste seizoen behoorlijk vol met walvissen. Spotten vanaf de wal is ook mogelijk (nou ja, vrijwel gegarandeerd), maar dan blijven ze wel érg op afstand. Op een schip kun je, met een beetje geluk, naderen tot op enkele meters. En we hebben geluk, want een nieuwsgierig type zwemt een paar keer om ons heen en onder ons door (gelukkig zonder een poging tot kapseizen te ondernemen). Indrukwekkend.

Bij de foto's:
- links: de Leopard Track, vanuit Harold Porter Botanical Garden naar de Kogelberg
- midden boven: 'female Malachite Sunbird' (althans, dat staat bij het meest hierop lijkende Google plaatje) op een bosje Protea's.
- rechts boven: Loes op de 'cliff path' van Hermanus
- midden onder: eerste blik op een Southern Right Whale vanaf ons deinende schip
- rechts onder: een medium sized Southern Right Whale komt ons schip bekijken.

Geen opmerkingen: