Griekenland, part 2

Na een lange rit zijn we gisteren aangekomen in Xirokampi, een niemendalletje in de buurt van Sparta & Mistras. De weg leidde vanaf Nafplion eerst lange tijd langs de kust, maar ging daarna al slingerend flink de hoogte in. Bij elk dorp was het bidden om de afwezigheid van tegenliggers, want smal, smal, smal. Gelukkig waren er inderdaad zo goed als geen tegenliggers, waardoor we ons standpunt over bidden wellicht moeten herzien (of niet).

Vandaag eerst naar Mystras, de laatste standplaats van een handjevol Byzantijnen die de Turkse belegering van Constantinopel (Istanbul) in 1453 hadden weten te overleven en ontvluchten. Toen de Turken ook hier arriveerden in 1460 was het definitief gedaan met het Byzantijnse rijk (en eigenlijk dus ook het Romeinse rijk, waar het de natuurlijke voortzetting van was). Dat heeft een complete stad aan hele mooi ruines opgeleverd, met een enkel nog gebruikt Grieks-Orthodox kerkje. Veel geklauter, maar ook weer veel te zien.

In de middag door naar een haventje & strandje (Gythion) over een weg waar je 50 mag (en waar ik ook keurig 50 doe, ik heb voorlopig al genoeg buitenlandse bekeuringen), en waar we dus continue nerveuze Grieken in onze kofferbak hebben zitten, die bij de minste of geringste (on)mogelijkheid inhalen, half op de ene weghelft en half op de andere weghelft bivakerend. Als de Griekse staat nu eens zou beginnen om de zwarte vuilniszakken te verwijderen van de vele flitspalen die er toch wel degelijk staan, dan was het begrotingstekort zo opgelost. Hoe dan ook, lekkere lunch aan de haven en een paar fijne uurtjes op het strand en in het water.

Bij de foto's:
- boven: Larissa Castle, vanaf Nafplion
- midden: Mystras, overzicht
- onder, links: nonnen & priesters in Mystras
- onder, rechts: Loes bij de Pantanassa kerk (Mystras)