Het is nog maar kort geleden dat we hier voor het laatst verbleven (2011), maar we waren toen nog lang niet klaar met de stad.
Deze keer hebben we van te voren on line een bezoekje aan de Reichstag aangevraagd. Het lijkt wel alsof je op een intercontinentale vlucht stapt, want je 'handbagage' moet door een röntgen-apparaat, en zelf moet je ook door een detectie-poortje. Maar ja, ze hebben hier natuurlijk ook eerder te maken gehad met Nederlandse brandstichters (in 1933 namelijk). Als je daarna op het dak van de Reichstag staat is dat toch de moeite waard vanwege het prachtige uitzicht. Voor de audioguide (Duits degelijk in zo'n 20 talen te verkrijgen) moet je niet té snel lopen, want het omgevingsbewuste apparaatje begint dan al aan het volgende verhaal terwijl het vorige nog niet is afgerond. Om dit probleem zoveel mogelijk te voorkomen zegt de zalvende stem ook om de haverklap 'blijft u hier even rustig staan en geniet van x, y of z'.
We hebben deze keer nogal wat tijd besteed aan leuke wijken buiten het centrum (met wat bescheidener bezienswaardigheden), zoals Scheunenviertel, Prenzlauer Berg & (zuid) Kreuzberg. Al deze wijken zijn aan het veryuppen, een proces dat in Scheunenviertel het verste lijkt gevorderd, met een enorme rijkdom aan galerieën en terrassen. Prenzlauer Berg & Kreuzberg zijn duidelijk nog wat rafeliger, maar ook hier is de biologische straatmarkt, espresso-bar en kinderbakfiets aan een sterke opmars bezig. Heerlijke plekken om rond te zwerven.
Op zondagavond hebben we een afspraak met Teske & Joop die, onafhankelijk van elkaar, toevallig ook in de stad zijn voor een medisch congres. We bezoeken samen ons favoriete restaurant van de vorige keer in Kreuzberg (Defne).
Net als de vorige keer pakken we twee musea mee van het 'museum-insel', maar twee andere. Van de 5 resteert er nu dus nog één voor een volgende trip. De Alte Nationalgalerie bevat (meer) schilderkunst uit de 19e eeuw (dan je lief is), en (of 'maar') het Neues Museum is alleen al een bezoek waard vanwege de wereldberoemde buste van Nefertite, die hier in haar eentje een hele zaal tot haar beschikking krijgt. Daarnaast hebben ze er nog veel meer mooi Egyptisch spul. Bijkomend voordeel: er zit een dak op, want mooi weer was het zeker niet aldoor.
Op weg naar de Bergmannstrasse in Kreuzberg, passeerden we toevallig het Dreifaltigkeitskirchhof, waar Felix Mendelssohn zijn laatste rustplaats blijkt te hebben gevonden. En hoewel in het geheel geen fan, is het graf van een beroemde dode altijd een blik waard.
Minder geslaagd vonden we het Joods Museum. Hier wordt nog eens flink de boodschap erin gehamerd, dat het HEEL ERG is wat hen allemaal is aangedaan. Dat is natuurlijk ook zo, maar dat hoeft natuurlijk niet per sé geillustreerd te worden met een jodenster in een verduisterde vitrine in een verduisterde gang in een gebouw (vrijwel) zonder ramen. Hele simpele, en daardoor saaie, symboliek met grote moddervoeten.
Afgezien daarvan. Wederom: een heerlijke stad, met heel veel energie. En we zijn nóg niet klaar, dus wie weet.
Bij de foto's:
- links boven: zicht vanaf de glazen koepel (een ontwerp van Norman Foster) van de Reichstag
- rechts boven: Ronald in de Holocaust Memorial
- links onder: samen in de externe glazen lift van ons 'Hotel Wall Street' (met idd. het motief van dollars in het tapijt)
- midden onder: street art in Scheunenviertel (Auguststrasse)
- rechts onder: een galerie in de Auguststrasse
Geen opmerkingen:
Een reactie posten