Op 1e kerstdag waren we al blootgesteld aan iemand die het licht-romantische repertoire vertolkte op een steel-drum, een instrument dat niet bij uitstek geschikt bleek om lyrische zanglijnen of zwoele saxofoonsolo's te emuleren.
De muzikant van gisteravond daarentegen ging er véél te hard tegenaan met woest gezongen versie's van 'NEW YORK! NEW YORK!' en 'I DID IT MY WAY!'.
Onze tijd hier zit er bijna op. En één ding dat we zeker niet zullen missen: de muggen. Niet eerder hebben we (althans op deze planeet) daadkrachtiger insecten aangetroffen als hier. Als we de slaapkamer uitkomen grijpen we eerst naar de spuitbus en voorzien we de onbedekte delen van ons lichaam (inclusief hoofd) van een beschermend laagje. Dat helpt dan een uur of één. En dat is nogal vreemd op een eiland waar het altijd waait. Wij hebben de indruk dat het op magische wijze vooral om de muggen heen waait.
En verder?
Curacao heeft best mooie natuur (vooral richting noord-westen), verschillende landhuizen die het bezoeken waard zijn en Willemstad is ook heel leuk, vooral de wijken Punda, Otrabanda en Pietermaai. Met een weekje heb je alle interressante zaken wel gezien, en resteert het in alle opzichten (zeker ook visuele) luidruchtige Caribische strandleven.
Bij de foto's:
- boven: de voormalige Shell olie-raffinaderij. Inmiddels in andere handen, maar (minstens) nog net zo vervuilend als voorheen.
- linksonder: Ronald bekijkt de concurrentie (AOW vanaf 60 jaar, maar slechts 350 euro per maand)
- rechtsonder: Loes op de Koningin Emmabrug, met Otrabanda en Koningin Julianabrug op de achtergrond
Geen opmerkingen:
Een reactie posten