De wijk die (tot voor kort) het meest was uitgewoond (door een vrijwel onstuitbare vloed aan cocaine-gerelateerde criminaliteit), is weer tot bloei gebracht door de inspanningen (en het geld) van één man, Jacob Gelt Dekker. Dit deel van Otrabanda is nu een soort omheind boetiek-hotel geworden, niet naar ieders wens maar ontegenzeggelijk erg pitoresk, en vast ook heel prettig om te verblijven. Overigens had Gelt Dekker later zoveel kritiek op de regering dat hij tot persona-non-grata is uitgeroepen. We eindigden de dag in een Indiaas restaurant onder de open (en gelukkig weer droge) hemel.
In de ochtend hebben we flamingoes gespot in de Sint Marie baai bij Sint Willebrordus. Via hele smalle maar langgerekte schiereilandjes kun je een heel eind de baai in, en kom je vlakbij de vogels (tot ze het welletjes vinden natuurlijk en 300 meter verderop gaan zitten). In de buurt liggen landhuis Hermanus (gesloten) en landhuis Jan Kock (geopend, maar het had net zo goed gesloten kunnen zijn, want het is ingericht als 'galerie', met de kleinst denkbare letter 'g'). Gelukkig bleek landhuis Knip vandaag wél geopend. En dat interieur was zeker wel de moeite waard. En de niet te vermijden (plaatselijke) geschiedenis van de slavernij wordt hier nog eens uit de doeken gedaan.
Overigens is het goed te merken dat we hier in de regentijd zitten. Er komen buien voorbij die je in 3 seconden weten te doorweken. En we hebben onze auto, na een wandeling door de stad, ook wel eens aangetroffen middenin een vijver met een doorsnee van een meter of tien. Er zat niets anders op dan al hinkend de kortste route naar het linker portier te nemen (dan bleef de andere voet in ieder geval nog droog).
Bij de foto's:
- boven: een deel van Kura Hulanda, het boetiek-hotel dat de revival van de wijk Otrabanda in gang heeft gezet.
- linksonder: kolibrie op bezoek in ons tuintje.
- rechtsonder: flamingoes en de kerk van Sint Willebrordus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten