Gisteren hebben we de top van het eiland verkend: een lavavlakte op 2000 meter hoogte die de indruk wekt dat je op Mars bent aangeland. Aan de horizon de Teide, de vulkaan die met zijn gedoe het gehele eiland heeft veroorzaakt, zo'n 4000 meter hoog. Op deze vlakte is het, zelfs als het zonnig is, niet echt warm, zeker niet als de wind opsteekt. En het is er bepaald niet altijd zonnig. Maar wel prachtig wandelgebied. Het is er ook behoorlijk druk en er lijkt grote belangstelling voor een rit met de kabelbaan. Misschien dat het ons ergens deze week een keer gaat lukken om op deze manier bovenop de Teide te komen.Een eindje verderop is het lava langzamerhand verkruimeld tot zwart zand. Eerdere passanten hebben er stenen gestapeld ('steenmannetjes'), waardoor de omgeving er nog iets vreemder uit ziet.
Vandaag hebben we de Teide van de noord-kant benaderd, vanaf picknickplaats 'Arenas negras', in de buurt van een van de meest recente uitbarstingen (tot nu toe dan). Het weer daarboven was eerst zo-zo, met af & toe laag-bij-de-grondse bewolking (nou ja, de bewolking is niet laag, de grond is hoog, waardoor de bewolking laag-bij-de-gronds lijkt). En later zelfs uitgesproken fris: het laatste deel van onze wandeling liepen we in de mist, miezer & ferme tegenwind. Gelukkig had Loes haar pooljas bij zich, en mocht ik haar muts lenen.
Terug aan de kust zitten we weer lekker in de zon.
Bij de foto's:
- boven: de Teide, nabij Boca de Tauce
- onder: warme muts, hard nodig tussen 'el Volcan Negro' & de 'Montaña de Chinyero' (ook al is het dan nu even onbewolkt).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten