De Canarische Eilanden zijn vrijwel onbereikbaar voor mensen die van hun nachtrust houden, want de vluchten daarheen vertrekken altijd godsgruwelijk vroeg. Wij waren ons hiervan bewust, maar hadden toch besloten om een weekje te gaan wandelen op Tenerife. En jawel, het vliegtuig vertrok nog nooit zó vroeg (05.50 uur in de ochtend, op 2e kerstdag). Dat is al bijna de avond van de vorige dag...Na aankomst in ons appartement in Los Gigantes hebben we de eerste dag dan ook niet veel meer uitgespookt, behoudens een kleine verkenningstocht door de directe omgeving. Maar na de compensatie van een héle lange nacht konden we er vandaag dan tegenaan, met een wandeling in het Teno-gebergte. Volgens het boekje weliswaar 'easy to moderate', maar het feit dat ze niet als 'very very easy' is geclassificeerd, houdt al een zeker risico in, weten we uit ervaringen van eerdere reizen. En alleen een Olympisch kampioen kan een wandeling volbrengen die is omschreven als 'strenuous' (denken we).
Daarna via de meest bochtige weg van het eiland door naar Masca, en naar de uiterste Noord-West kaap, Punta de Teno, een mooi desolaat punt met een vuurtoren tussen de lava en verder niets, waar toch ook nog een aantal Canarianen in zee zwemmen, die hier onvoorstelblaar blauw & helder is.
Beide dagen was ook de lucht (vrijwel) strak blauw, met een graadje of 20, en dat is heerlijk. Ons appartement helpt mee met onthaasten: geen tv, geen radio, en wifi alleen naast het zwembad. Maar wel een parchtig uitzicht op (in die volgorde) het centrumpje van Los Gigantes, de Atlantische oceaan, en het volgende eiland, La Gomera, waarachter we de zon kunnen zien ondergaan van ons terras.
Op de foto's:
- boven: het Teno-gebergte.
- onder: Punta de Teno, met hééél in de verte Los Gigantes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten