Whitianga in de regen

De omgeving van Whitianga bestaat uit groene weiden (veel koeien, nog steeds vrijwel geen schapen gezien) en dichte bossen die exotisch aandoen door palmen en grote hoeveelheden parapluvormige boomvarens. Dat alles groeit rijkelijk door de hoeveelheid vocht en dat hebben we vandaag ook goed gemerkt. Sinds onze aankomst in de Coromandel regent het mistregen. Dat is op zich niet erg maar eigenlijk is de hele regio gericht op mooiweer activiteiten zoals naar het strand (Hot Water Beach) en boottours maken om voor de kust te kunnen snorkelen, om een spectaculaire Sea Cave te bezoeken of de Cathedrale Cove. Helaas is dat nu het regent niet zo aantrekkelijk. In de ochtend nemen we de ferry van Whitianga naar het landschap rond Mercury Bay. Een overtocht van niks want deze duurt hooguit 5 minuten. We beginnen vol goede moed aan de Maramaratotara-track die behoorlijk stijl omhoog loopt. Net als we staan te aarzelen of dit wel zo’n goed idee is, vertelt een kwieke oudere nieuwzeelander dat de route zonder problemen te belopen is, dus wagen we het er maar op. Na deze klim- en glibberpartij is het weer nog niet opgeknapt en besluiten we verder met de auto op stap te gaan. We maken een stop bij het druk bezochte Hot Water Beach. Bij laag tij graaf je een kuil in het zand vlakbij de vloedlijn. Daar ga je dan in zitten, alleen of met je hele familie, om te genieten van je eigen spa. Door vulkanische ondergrondse activiteiten borrelt heet water op van onder het oppervlak. Wel een eigen schep meenemen of er een huren (voor 5 dollar per twee uur).

Hopelijk zet de regen niet door, en krijgen we hier geen overstromingen zoals in Queensland.

Op de foto’s:
- links boven: Ronald is de weg kwijt
- rechts boven: de weg (Flaxmill Bay)
- links onder: 'Dig Your Own Spa!' (weer of geen weer)
- rechts onder: Loes twijfelt over het huren van een schep (maar heeft voor een aquatisch avontuur niet de juiste outfit aan)