Portugal, Dag 7

Onze plannen voor een avondmaal werden gisteravond finaal gedwarsboomd door een ernstige hoosbui. Omdat het hier in het uiterste zuidwesten altijd waait, komt er eigenlijk alleen horizontale regen voor en geen verticale of 'schuine'. Een paraplu helpt daar niet erg goed tegen (en is in deze omstandigheden uberhaupt geen lang leven beschoren). Enfin, nadat we onze doorweekte kleren hadden verruild voor droge zijn we binnen gebleven voor een maaltijd in de Pousada.

Vandaag is het weer véél beter, dus eerst maar eens naar de Cabo de Sãa Vicente, het laatste stukje Portugal dat de vertrekkende zeereizigers te zien kregen van hun moederland. Het staat te boek als een nogal toeristisch punt, maar nog niet in dit seizoen (laag), op dit tijdstip (vroege ochtend) en op deze dag (zondag). Dus nog geen bussen & souvenirshandelaren, maar een sfeer van verlatenheid & grootse natuur (foto boven).

Omdat we nu wel even genoeg klippen & stranden hebben gezien, gaan we op weg naar het bergdorp Monchique en de hoogste berg in de wijde omtrek, de Foia.
Vanaf de top heb je, naar men zegt, uitzicht op de gehele zuidkust en een behoorlijk deel van de westkust. Maar zoals dat gaat met uitzichtspunten, en zoals je kunt zien op de onderste foto, trok het op die hoogte alweer aardig dicht, dus viel het wel mee met die vergezichten. Desondanks op de hellingen van de Foia mooie wandelingen gemaakt. Genietend van diverse kleurrijke bloemen en de indringende geur van eucalypthus.