Gran Canaria, dag 3

Het eiland verdwijnt in de wolken en hierdoor is het ook benauwd. Vannacht was het al raak en hoorden we de regen op het terras kletteren. Geen dag om een wandeling op hoogte te gaan maken want daar zal het zeker niet beter zijn. Dus hebben we gekozen voor een trip naar de westkust. Onderweg hadden we prachtig zicht op de tientallen watervallen die er eerder nog niet waren. Velen daarvan kletterden op het bergpad dat we eergisteren bewandeld hadden; dat was onder deze omstandigheden duidelijk niet mogelijk geweest (en wat als het halverwege die wandeling was gaan regenen? dat was terugzwemmen geworden...).
Op weg naar de westkust, nabij San Nicolás de Tolentino, treffen we het 'Cactualdea', het (naar eigen zeggen) grootste cactus-park van Europa. We maakten ons nog enige zorgen of dit etablissement niet onder de voet zou worden gelopen door beteenslipperde verveelde zonaanbidders uit Maspalomas, op zoek naar afleiding, maar dat was overdreven: we bleken de enige twee bezoekers, en misschien zelfs wel sinds langere tijd, want de bebouwing was in deplorabele staat. De cactussen echter waren prachtig, alle (naar schatting) 1.200 soorten.
Vandaar door naar Punto de la Aldea, waar de weg even de kust kust alvorens opnieuw te klimmen. Het weer was hier aardig, en de cappucino typisch continentaal ( = gewone koffie + slagroom uit spuitbus). De verdere route noordwaarts langs de westkust gaat 30 kilometer lang op, neer, heen & weer, met het ene mooie uitzicht na het andere. Vanaf het moment dat we aansloten in de file achter een moeizaam zwoegende vrachtwagen, die tussen de 5 & 30 kilometer per uur deed (zo ongeveer halverwege de route) hadden we ook goed de tijd om dat uitzicht in ons op te nemen.
Lunchtijd in Puerto de las Nieves (NW). We vinden een restaurant (Las Nasas) met beschut terras aan de haven. Een prima verzameling gegrilde verse vis, met Canarische aardappels erbij, en de vrijwel onvermijdelijke rode & groene Canarische saus. Heerlijk. Ondertussen zien we de veerboot uit Tenerife aanmeren. Vlak langs de kust bevindt zich een klein & puntig eiland met de naam Dedo de Dios ('Vinger van God'). Het was ons niet meteen duidelijk welke vinger het betrof, maar wel dat ze een stuk korter is dan op de oude plaatjes.
Op de foto: Boven - Ronald & Opel, met op de achtergrond de impromptu watervallen. Onder - enkele van de 1.200 cactussoorten in de Cactualdea.