Zuid Afrika, part 1

Zuid Afrika, prachtig land maar wel een beetje ver weg. Zeker als er bij aankomst op Johannesburg Airport geen werkzame slurf beschikbaar blijkt te zijn. We hadden nog niet eerder meegemaakt dat we een half uurtje moesten rondrijden (in een vliegtuig heet dat geloof ik 'taxiën') voor we ergens konden uitstappen.

Maar nu, eenmaal gearriveerd in de 'Oude Kraal Country Estate', net onder Bloemfontein, is de vliegreis snel vergeten. We zijn hier al eerder geweest (in 2002 en 2015) en het is nog steeds een prachtig complex, al is er weer het een en ander bijgebouwd. We dachten eerst een (voor ons) nieuwe kamer te hebben, maar het bleek bij nader inzien (d.w.z. na diepgravende analyse van oude vakantiefoto's, waarop dezelfde schoorsteenmantel, hetzelfde schilderij en hetzelfde hemelbed bleken voor te komen) de kamer die we al eerder hebben gehad, maar dan wel uitgebouwd naar achteren (grotere badkamer) en voren (grote 'sere' met kitchenette). Een heel mooi plekje, met een prachtige tuin en een 'main house' dat tot de nok toe gevuld is met pitoreske oude spullen (die het meestal niet meer doen).

De tocht vanaf Joburg was zo'n 500 kilometer, waarvan een deel in dramatische regen- en onweersbuien. Het is niet koud, maar het weer is (ook hier) van slag.

Vandaag hebben we grotendeels doorgebracht in Bloemfontein. Het Oliewenhuis is een prachtig museum in oud Kaapse stijl, met een goedbedoeld allegaartje (een positivo zou het 'eclectisch' kunnen noemen) van kunstwerken. Daaromheen een mooie beeldentuin (d.w.z. een mooie tuin met matige beelden). Ondanks deze medium-kritsche kanttekeningen een hele leuke plek om te bezoeken.

Bloemfontein centrum is een ander verhaal. We hadden onze auto geparkeerd bij een populair winkelcentrum ("The Waterfront'). Goed toegankelijk vanuit de diverse parkeergarages, maar vrijwel onmogelijk om te voet te verlaten, want dat doet hier blijkbaar niemand. We hadden uiteindelijk hulp nodig van een bewaker: 'hier twee (niet werkende) roltrappen op, dan daar twee (niet werkende) roltrappen af, en dan bent u er'.

Als je door het centrum van Bloem wandelt, begrijp je wel waarom iedereen (die het zich kan perrmiteren) in het winkelcentrum wil blijven. De straten zijn sjofel, de meeste gebouwen ook (winnaar: de 25 treurige verdiepingen tellende Fidel Castro Building'). Hier en daar staat wel een (beetje) oude kerk of 'raadsaal', maar ze redden het niet echt in de strijd met arm(oedig)e straathandelaren, grote bergen afval en zwerfvuil, lekkende rioleringen, etc. Leerzaam, maar niet zo leuk. Overigens was terug in het winkelcentrum ook niet alles pluis: de Woolworth heeft een half assortiment aan levensmiddelen, omdat ze door de voortdurende stroomstoringen ('load shedding') geen verse spullen meer kunnen aanvoeren. Toen we met onze fles water en koekjes bij de kassa stonden, was het helemaal afgelopen: geen stroom meer, geen werkend noodagregaat, geen kassas, en verlichting via je mobieltje.

In de middag, na ook vandaag weer heftige onweersbuien, hebben we een mooie wandeling gemaakt over het gebied van de estate: veel vogels, schapen, maar ook impala"s en gemsbokken (of iets in die geest). Díe foto's komen nog.

Bij de foto's:
- linksboven: tussen Joburg en Bloemfontein: koffie in Winburg (net onder Parys (het blijft leuk, die plaatsnamen)) met 'Emma' (nieuwsgierige hond).
- rechtboven: een van de vele terrassen van de 'Oude Kraal Country Estate'
- midden: het Oliewenhuis + tuin + mozaiekbank
- linksonder: Fidel houdt trouw de wacht voor zijn eigen building in Bloem
- rechtsonder: Bloemfontein Market