Sardinië, part 1

Voor Loes een weerzien, voor mij een eerste kennismaking: Sardinië. Ons eerste verblijf, de Borgo di Campagna is een rommelige en uitgestrekte boerderij en agritourismo, waar veel onderdelen van vermoeidheid en gebrek aan aandacht uit elkaar dreigen te vallen. Met een positieve insteek kun je het 'rommelige charme' noemen. Het touristenseizoen is duidelijk nog niet op stoom, zodat Loes zich geroepen voelt om de pool schoon te maken (terwijl we niet eens hebben gezwommen).

Het nabijgelegen Olbia is een leuke stad voor een ochtend en een goede koffie, de rest van de dag besteden we aan mooie wandelingen op twee stranden in de buurt. De zon schijnt, maar het loeit dat het waait aan de kust dus een jas of sjaal is niet echt overdreven.

De dag daarna zijn we naar het zuiden gereden via (nou ja, langs...) 'de Grand Canyon van Sardinië', de Gorropu. Het was een mooie tocht, maar wel een van 7 uur, over soms stroperige tweebaanswegen waar altijd wel een vrachtwagen, tractor of camper tussen jou en het ultieme chauffeursgeluk in staat.

Inmiddels zijn we dus in Tuilli, waar veel belangwekkende opgravingen in de buurt liggen van de Nuraxi, een Sardijnse beschaving die heerste van de 19e tot de 9e eeuw vóór de 'gangbare jaartelling' (wat we vroeger vóór Christus noemden). Dat gaan we morgen bekijken, vandaag hebben we een mooie wandeling gemaakt op de 'altoplano' in de buurt.

Bij de foto's:

- linksboven: Loes geeft de pool van de Borgo di Campagna wat TLC

- middenboven: Ook de parasollenverhuur moet nog op gang komen

- rechtsboven: Typisch Sardijns blauw water in de lagune van Puntaldia

- linksmidden: de San Paolo in Olbia

- middenmidden: De Gorropu Canyon

- rechtsmidden: Ons verblijf in Tuilli, de Borgo del Arcangelo

- linksonder:  heilig licht in de San Pietro in Tuilli

- middenonder: het mysterieuze bos van de Altoplano 'Parco della Giara'

- rechtsonder: een soort van meer in het 'Parco della Giara'