Sommige kunstenaars opereren in dezelfde stijl (die zullen wel denken: als mensen hier voor Monet komen, zullen ze mijn schilderijen ook wel mooi vinden. Sommigen heten zelfs Claude), anderen doen het juist helemaal anders (die zullen wel denken: de competitie van Monet in zijn eigen stijl is me iets te heftig). Hoe dan ook, een leuk dorp, dat in deze tijd van het jaar (en/of door Covid) verrasend rustig is. Zeker in de vroege ochtend of het eind van de middag kom je niet veel volk tegen.
Het huis en de tuin van Monet liggen er ook prachtig bij, en zijn ook relatief leeg. Sommige kamers in het huis hebben we zelfs helemaal voor onszelf, en dat is een heel andere ervaring dan om ze te moeten delen met zo'n honderd anderen (zoals we lang geleden bij een eerder bezoek in het hoogseizoen hebben mogen ervaren). En de tuin bloeit, ook al is het eind september, nog als een dolle. Een hele mooie plek.
Omdat men in Giverny de bezoekers iets meer wil bieden dan huis/tuin van Monet en schilderende zzp-ers, is er ook een museum, met werk van verschillende impressionisten en aanpalende stromingen. Aardig maar niet wereldschokkend. Dat geldt ook voor het nabijgelegen Vernon, dat pitoresk aan de Seine ligt en waar je een aangenaam uurtje kunt rondwandelen.
Morgen met een lange rit door naar de Provence.
Bij de foto's:
- linksboven: de salon in huize Monet; elk stukje muur is bedekt met een schilderij of Japanse prent (dat geldt voor het gehele huis)
- rechtsboven: het centrale pad van de tuin van huize Monet
- midden: Loes op het bruggetje dat regelmatig door de grote meester is geschilderd
- linksonder: het nogal clichematige kasteel van Vernon
- rechtsonder: Vernon, de restanten van de oude brug over de Seine en de 'vieux moulin'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten