De volgende ochtend zijn we naar Notre-Dame-des-Graces gewandeld, een kerkje annex klooster op een heuveltop in de buurt dat vooral bekend is omdat Lodewijk de 13e en zijn vrouw hier bij Maria kwamen klagen over 22 jaar aan kinderloosheid. Et Voila, 9 maanden later werd Lodewijk de 14e geboren (iedereen blij). Het wemelt er nog steeds van de broeders, zusters, nonnen en wat dies meer zij. En praten mag je er ook al niet (getuige de strenge bordjes die tot stilte oproepen). Wel een mooi plekje (als je er niet intern hoeft).
Het dorp zelf heeft een heerlijke hoofdstraat met grote platanen en minstens 10 restaurants. Informatieborden melden dat het dragen van een mondkapje verplicht is, maar er zijn niet veel mensen die dat doen. Mooie straatjes en steegjes met oude huizen, met op de achtergrond een verticale rotswand waar vele eeuwen geleden al mensen leefden in grotten. Die hebben we nog niet bezocht, want onze plannen zijn een beetje in de war door een werkelijk dramatisch onweer, met de hardste klappen die we ooit hebben gehoord, terwijl we een goed heenkomen hadden gezocht onder het ruime afdak bij de dorpspomp, waar we zeker een uur hebben doorgebracht in afwachting van betere tijden.
Die betere tijden zijn er nu (het zonnetje schijnt weer) dus gaan we zo weer aan de wandel.
Bij de foto's:
- linksboven: Cotignac @ night
- rechtsboven: de doelgroep haast zich naar de mis bij de Notre-Dame-des-Graces
- linksonder: Cours Gambetta (de hoofdstraat)
- rechtsonder: Place de la Mairie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten