zaterdag 14 maart 2020

Namibië, part 4 (nog steeds Fish River)

Vanuit de 'Canyon Village lodge' is het een kort ritje naar eerst Hobas (slagboom en ambtenaar a.k.a. parkwachter) en daarna de rand van de canyon zelf. Weergaloos uitzicht tijdens de wandeling van het ene uitzichtspunt naar het andere (een beter woord is misschien 'uitzichtsroute'). Aan het einde van dat tochtje kom je aan bij het punt waar je in principe in de canyon zou kunnen afdalen, langs een stijl pad vol kettingen (en tegenwoordig dus ook slotjes). Moeilijk voorstelbaar dat hier mensen naar beneden gaan voor een meerdaagse tocht door de canyon zelf naar Ai-Ais.

Aan de overkant, op enkele kilometers afstand, zijn nog net de huisjes te zien van een lodge waar we enkele jaren geleden verbleven. Over de (gravel) weg is het minstens 500 kilometer...

Langs de rand van de afgrond (nou ja, op veilige afstand) loopt een 4x4-pad dat naar weer andere uitzichtspunten leidt. Al hobbelend in onze Fortuner hebben we een stuk van dat pad afgelegd, en zo nog een paar andere bochten van de canyon bekeken. Nu is het al niet druk hier, maar op dit zijpad kom je echt helemaal niemand meer tegen. Je hebt de gehele canyon voor jezelf.

Laat in de middag hebben we, in het mooie avondlicht, nog wat in de buurt van de lodge gewandeld. We kwamen een oryx tegen, die ons eerst leek te negeren, maar naderhand toch maar een eindje verderop ging fourageren. Geen wonder, oryx staat hier nogal eens op het menu...

Al met al een prachtige dag.

Bij de foto's:
- linksboven: Loes & de spiegelberg
- rechtsboven: de Fortuner op de eindeloze vlakten nabij de canyon
- midden: de Fish River Canyon, één van de vele 'een-na-grootste canyons ter wereld'
- onder: verschillende soorten wildlife bij de 'canyon village lodge'

Geen opmerkingen: