Wenen, dag 2

Voor degenen die daar naar zoeken, is er in Wenen natuurlijk genoeg romantiek te vinden; barok-paleizen & paarderijtuigjes te over. De historische koffiehuizen-cultuur is ook nog steeds goed vertegenwoordigd, met bijvoorbeeld 'Cafe Central', waar Sigmund Freud kind aan huis was. Of Café Pruckel, vermoedelijk de meest authentieke jaren-vijftig-experience buiten Noord Korea.

Maar wij besteden onze tijd toch vooral weer aan Gustav Klimt (deze keer in het Leopold-museum, waar ze ook veel van Egon Schiele hebben, een beduidend minder gezellige schilder, maar wel met een stijl die eerder het begin van het nieuwe is, en niet zozeer het einde van het oude (zoals Klimt)).

En in de namiddag hebben we het Prater Pretpark bezocht, vol moderne én ouderwetse attracties, en op deze nazomerse zaterdag ook vol mannen in lederhosen & vrouwen in dirndl-outfit. Ook veel bier & schlagerzangers in de buurt. Een heel authentieke ervaring, maar niet te lang.

Echter, het moet gezegd, Wenen valt alleszins mee hoor. Het was hier prima te doen.

Op de foto's:
- linksboven: Cafe Central
- rechtsboven: ouderwets vermaak in Prater
- onder: Loes in het Leopold-museum, voor 'tod und leben' van Klimt.