Turkije, dag 4 & 5

Na Iznik wachtte ons een lange rit (zo'n 380 kilometer). Soms over rustige tweebaanswegen, met links en rechts grote en nog grotere vijgenbomen en olijfgaarden, af & toe ook met een stukje snelweg, en ja, ook hier kennen ze files (dat zal misschien te maken hebben met de weekeind-uittocht op vrijdagmiddag). Dat de doorgaande wegen hier vaak nog pal door het cenrum van steden & dorpen lopen, helpt ook niet echt. En op een tweebaasnweg achter een trage vrachtwagen is helemaal een ervaring: de juiste levenshouding voor een dergelijke situatie is natuurlijk om flegmatiek je lot te aanvaarden en te wachten op betere tijden (i.e. een stukje vierbaans, een inhaalstrook, een lang recht stuk zonder tegenliggers, dat soort dingen). Dat is echter (veel) te veel gevraagd van de Turkse Automobilist. Al snel wordt niet de trage vrachtwagen als het probleem gezien, maar jíj, die hardnekkig weigert er langs te gaan. Dus gaat de Turke Automobililst, waar mogelijk, naast je rijden, en begint je naar rechts te drukken als hij moet uitwijken voor de tegenligger die onvermijdelijk opduikt uit die onoverzichtelijke bocht.

Genoeg daarover. De moeite loonde want aan het eind van de middag kwamen we aan in Assos, een kleine pitoreske havenplaats uit Byzantijnse tijden, waar we een hotel hadden uitgezocht. Ze hadden nog plek, maar alleen voor gasten die ook meteen voor het avond-eten inschreven, en dat alles tegen een niet zo vriendelijke prijs. Nu ja, na onze lange rit (en halsbrekende capriolen om het hotel uberhaupt te bereiken in de voor auto's veel te nauwe straatjes van het dorpje), hebben we dat maar gedaan. Het pand is bijzonder sfeervol (minstens 500 jaar oud) maar wel met erg dikke muren & kleine ramen (want dat was in die tijd waarschijnlijk handig tegen de piraten). En met de zee (koud!!!) voor de deur en een zwembad (waar we meteen gebruik van hebben gemaakt).

De volgende ochtend hebben we eerst Behramkale verkend (eigenlijk het zelfde dorp als Assos, maar dan het deel ervan dat op de heuvel ligt en niet aan het water). Prachtige uitzichten vanaf de Tempel van Athena (nu niet meer in goede doen) op de Egeïsche zee en het Griekse eiland Lesbos, dat hier pal voor de deur ligt. Je kan je voorstellen dat Turkije hebberig naar die Griekse eilanden kijkt, als je ziet hoe dicht ze bij het Turkse vasteland liggen (en hoe ver van het Griekse vasteland). En daarna een ander hotel uitgezocht, ditmaal in Kadirga, een plaatsje langs het vlakke strand dat net ten oosten van Assos ligt. Maar ja, in dit deel van het land is het blijkbaar gebruikelijk om accomodatie & avondmaal in één keer te regelen, want ook in Hotel Troy moeten we er weer aan geloven. Mogelijk komt dat omdat deze omgeving geheel op Turkse vakantiegangers is gericht?

Na een rondrit door de omgeving hebben we de middag in & aan zee doorgebracht. Het duurde best even voor we 'door' waren, want zo warm is die Middelandse Zee hier helemaal niet! (hoewel, één minuut later ben je het vergeten). Het weer boven water is echter hééél warm.



Op de foto's:
- linksboven : de haven van Assos
- linksonder : wat er rest van de Tempel van Athene in Behramkale. Op de achtergrond Lesbos
- rechtsboven: Het überslaperige dorpje Dalyan, waar je met het enkele woord 'salata' een heel aardige lunch blijkt te kunnen bestellen
- rechtsonder: Loes op de trimbaan van het Troy Hotel; dit toestel is voor de heupen (hoewel niet nodig!!)