Turkije, dag 1

Het is 23 jaar geleden dat we hier waren, en onze hotelier vond dat dat niet meer telde, en dit dus onze eerste keer in Istanbul is. Ok, wij gaan daarin mee, want de stad is in die tijd enorm veranderd. De oude spullen (Hayia Sofia, Hippodrome, Blauwe Moskee) zijn er natuurlijk nog wel, maar het straatbeeld is veel 'hipper' geworden. Geen zwervers rondom een ton met een vuurtje, maar terrassen, flaneurs, en trouwens ook heel veel touristen.

 

Ons eerste plan was om in de ochtend de Hayia Sofia te bezoeken, maar de rij wachtenden ging net na negenen al een heel eind de hoek om. En bij de Blauwe Moskee was dat al niet anders. Dan eerst maar eens via het Hippodrome naar de Grote Bazaar. Het Hippodrome was sinds de stichting van de stad (330 a.d.) het centrale plein, waar natuurlijk paardenrennen werden gehouden, maar dat ook uitstekend geschikt bleek voor opstootjes die regelmatig ontaardden in revoluties die menige keizer de kop hebben gekost. Het plein stond ooit vol met beelden & obelisken, maar dat was vóór de 4e kruistocht hier huis hield. Die was weliswaar vertrokken met het plan om het beloofde land te heroveren op de moeselmannen, maar uiteindelijk bleek het wel zo eenvoudig om de (christelijke) stad Constantinopel te plunderen en voldaan huiswaarts te keren.

 

In de Grote Bazaar word je wel meteen in het diepe gegooid voor wat betreft het negeren van opdringerige verkopers (in dit geval van tapijten, schoenen, leren jassen, etcetera, etcetera). De bazaar bevindt zich in een prachtig middeleeuws bouwwerk (neergezet in de tijd van Mehmet, die Constantinopel in 1453 veroverde en er een islamitische stad van maakte), waar in de loop der eeuwen van alles aan is verbouwd & toegevoegd. En het is fantastisch om er rond te dwalen, al hebben we eigenlijk niets gezien wat we het kopen waard zouden vinden, want men richt zich hier erg op de medemens die houdt van luid, duidelijk & veel. Nou ja, een flesje water hebben we wel aangeschaft.

 

Daarna naar de ondergrondse waterreservoirs die al stammen uit de tijd van Justinianus (537 a.d.). Een vreemd buitenaards sfeertje, zo net onder het wegdek van een belangrijke doorgaande weg in de buurt van het Hippodrome. En daarna toch maar aangesloten in de rij bij de Hayia Sofia. En het viel mee, want de boel liep aardig door. Dus konden we na een minuut of 25 toch terecht in wat de Lonely Planet noemt 'One of the truly great buildings of the world'. En dat is niets te veel gezegd. Een enorme koepel, boven een enorme zaal, al meer dan 15 eeuwen oud. Prachtige mozaïeken, hier en daar deels verwoest in de strijd van 1453, en een hele aparte lichtinval door de honderden ramen. De Blauwe Moskee, die 200 meter verderop staat en vrijwel net zo groot is, haalt het er toch niet bij, want slechts 400 jaar oud en lang niet zo sfeervol. Hierna ook nog de Spice-Bazaar bezocht, waar niet alleen kruiden zijn te krijgen maar nog veel meer lekkere dingen als 'Turkish Delight'. Een beproeving om hier uit te komen zonder al te veel snoepgoed aan te schaffen. Maar een beproeving die je doorstaat maakt je sterker.

 

Op de foto's:

- links: zicht op de Blauwe Moskee vanuit Hayia Sofia

- rechtsboven: eenzame ijsverkoper, laat op de avond

- rechtsonder: Loes koopt jasmijn(bollen)thee in de Spice Bazaar