donderdag 3 februari 2011

Wanaka

Vanmorgen is het gelukt om de top van Mount Tasman wolkenloos vast te leggen. Met een stralend zonnetje zijn we uit FJ Glacier zuidwaarts vertrokken. Een woeste en slingerende route langs de kust, waar nauwelijks iemand woont. Pas na 140 kilometer kom je aan in Haast, maar dan moet je wel goed opletten, anders mis je de hele nederzetting. In de primaire levensbehoeften is echter voorzien, want er was espresso.
Vanaf Haast verlaat de weg de kuststrook, en volgt lange tijd stroomopwaarts de loop van de ‘Haast River’, om uiteindelijk uit te komen bij de ‘Haast Pass’ (inderdaad, in deze streek had men een hoge dunk van meneer Haast. Of er was niemand om hem tegen te spreken bij het benoemen van de natuurlijke fenomenen). Onderweg kom je langs ‘Thunder Falls’ en twee prachtige bergmeren (‘Lake Hawea’ & ‘Lake Wanaka’, die hier & daar slechts door een dunne strook land worden gescheiden). Uiteindelijk arriveerden we in een zompig Wanaka, met ‘Mount Aspiring’ (ongeveer te vertalen als ‘de ambitieuze berg’) op de achtergrond (als je heel goed kijkt door de regen). Wandelen gaat vandaag qua weer niet echt lukken, maar gelukkig zijn de vooruitzichten voor morgen beter.

Op de foto: Lake Hawea

1 opmerking:

Lammert Bos zei

'Haast' ige spoed is zelden goed.....moest ik gelijk aan denken bij het lezen van de heer Haast. Maar goed, jullie doen het lekker rustig aan....toch? Als ik zo op de kaart kijk komt er toch wel aardig schot in.