Hong Kong, part I

We zijn halverwege, in Hong Kong. En het weer lijkt ook halverwege (tussen winter in Nederland & zomer in Nieuwzeeland), het is hier een graad of 15 en licht bewolkt. Dat is een stuk beter dan tijdens ons (enige) eerdere bezoek, toen het miezerde en een stuk koeler was. We gebruiken de middag, na onze doorwaakte nacht aan boord van een 747, voor een tochtje met de pont en een bezoek aan de Man Mo Temple, één van de mooiste in de stad. Het is zondag, en dat is vooral in de tempel goed te merken. Hééél vééél mensen op bezoek om de bijstand van de goden af te smeken, en allemaal met een dikke bos wierook, dus mogelijk is het plaatje wat wazig. Wij kwamen in ieder geval vrij snel in ademnood daarbinnen.

Op Hong Kong Island zijn er veel overdekte voetpaden 'op één hoog', die met viaducten over de brede drukke straten lopen, en vaak ook dwars door gebouwen heen. Het is als voetganger verreweg de snelste manier om ergens te komen, want op straatniveau kost elke kruising je vele minuten door het drukke autoverkeer en de daarop afgestelde stoplichten (het woord 'stop' in 'stoplichten' slaat hier eigenlijk alleen op voetgangers). En wat zou er nu een betere tijdsbesteding kunnen zijn dan om je vrije zondagmiddag met familie op een stuk karton op zo'n overdekt voetpad door te brengen, onderwijl een kaartje leggend of je nagels lakkend? Voor veel lokale bewoners (vooral vrouwen) is het blljkbaar een aantrekkelijk uitje, want het zat er vol, vol, vol. En dat terwijl er hier en daar, met enig zoeken, ook nog best wel wat groen is te vinden in de stad (en als je een beetje je best doet zelfs heel veel groen daarbuiten).

Vroeg naar bed, want toe aan een goede nacht.

Op de foto's: (wie)rook in Man Mo Temple (boven), Loes aan de Chinese thee & 'Congee' (geen aanrader) in een lokaal eettentje (linksonder), knipperende verlichting langs Nathan Road, de ADHD-boulevard van Kowloon (rechtsonder).