maandag 26 november 2018

Verenigde Arabische Emiraten, part 4, Al Ain (Abu Dhabi)

Gisteren zijn we aangekomen in Al Ain, de enige plaats van enige betekenis die niet aan de kust ligt. We weten niet of het daar aan ligt, maar in dit hotel zijn geen Russen te vinden (hetgeen niet perse een slechte zaak is).

Al Ain heeft veel uit leem opgetrokken historische forten. De grootste, het Al Jahili fort, ligt om de hoek, en hebben we gisteren bezocht. Mooie plek, loom sfeertje, en niemand te bekennen (behalve het alom tegenwoordige beveiligingspersoneel).

Deze ochtend vertrokken we eerst naar de grootste kamelenmarkt van de VAE, 5 kilometer verderop, en die stelde niet teleur. Duizenden kamelen (oh nee, drommedarissen), allemaal wachtend op een nieuwe eigenaar, met honderden verkopers, in de weer met voeren, laten drinken, beesten van links naar rechts of andersom, inladen of uitladen, etc. Aan de andere kant van de straat zowat net zoveel geiten, met net zo veel baasjes en drukte. Dat we hier de enige witjes waren (en Loes de enige vrouw) maakte gelukkig niet uit. Ik werd vrij vaak aangesproken met 'hello my friend, how are you?'. Mijn antwoord werd zelden begrepen, dus dit was ongeveer de reikwijdte van de plaatselijke kennis van het engels. Loes werd vooral aangegaapt, maar op een vriendelijke manier. Prachtige bijbelse (of moet je zeggen koranitische?) taferelen, beetje smelly ook wel.

In de middag hebben we Al Ain Oasis bezocht (ook vlakbij), een al eeuwen bestaande gigantische verzameling dadelpalmen met eindeloos veel irrigatie-kanaaltjes. Een hele verstilde plek, met mooie schaduwen in de middaghitte en veel vogels.

Bij de foto's:
- links: Al Ain Oasis
- rechtsboven: een van de tientallen rijen met 'kamelen-marktkramen'
- midden: koopwaar
- rechts midden: verkopers
- midden onder: niet te dicht bij, want hij bijt (de kameel)
- rechts onder: Al Jahili fort

Geen opmerkingen: