We zijn op de 'Eolische eilanden', althans, op één daarvan, Lipari. Ze liggen een uurtje (varen) boven Sicilië, en ze zijn allemaal behoorlijk vulkanisch. Eentje ervan kent iedereen van naam, 'Stromboli', nog altijd behoorlijk actief. Een ander is zelfs door de Romeinen al 'Volcano' gedoopt, als ware het de schoorsteen van de werkplaats van de god/smid Volcan. Het is daarmee de archetypische naamgever geworden van alle vulkanen ter wereld.We zitten in een ruim en licht appartement in het oude binnenstadje, waarvan de beheerders (mogelijk nadat een groot aantal eerdere gasten nooit is komen opdagen) ons bij de haven afhaalden, want deze kruip-door-sluip-door route vind je inderdaad niet alleen. We mogen ook gebruik maken van een 'zwembad', dat ergens om de hoek boven op een ander appartement is geïnstalleerd, maar dat is dermate klein dat je het eerder een badkuip zou kunnen noemen (hoewel het daarvoor eigenlijk net weer iets te groot is). Hoe dan ook, niet zo héél aantrekkelijk, en al helemaal niet als er toevallig al iemand anders in zou liggen, want dat wordt wel heel intiem. Mochten we al willen zwemmen dan kunnen we een van de vele "pumice" (=puimsteen) stranden bezoeken.
De nauwe steegjes hier hebben wel iets weg van Venetie (maar dan zonder kanalen), en je kunt inderdaad (op 2 hoog) de overbuurman wel een hand geven vanaf het balkon. Niet dat je dat zou willen, want hij roggelt & proest dat het een aard heeft.
Omdat we onze auto op het 'vaste land' hebben achtergelaten, hebben we gisteren een wandeling nabij Lipari-stad gemaakt, naar de zuidpunt, voor vergezichten op Volcano. Onderweg aardig wat bramen verorberd, de vijgen zijn helaas nog niet rijp en de olijven kun je zo van de boom maar beter niet proberen, want die vieze smaak blijft je dagen bij. Voor het eerst was het niet onbewolkt, en dan ook meteen maar het andere uiterste, dreigende onweerswolken met flinke donderklappen. Helemaal droog hebben we het niet gehouden, maar de meeste regen viel (blijkbaar) net verderop. Prima wandelweer dus, in een shirtje want koud wordt het niet.
En vandaag hebben we de vulkaan van Volcano beklommen. Zo'n 400 meter hoog, met bijzonder weinig risico op nieuwe uitbarstingen maar wel een heleboel 'fumarole' (rookpluimen) die de aarde geel kleuren door de zwavel die ze bevatten. Je kunt, qua neus, dus ook maar beter op de windrichting letten. Prachtige vergezichten op alle andere Eolische eilanden.
Bij de foto's:
- boven: uitzicht over Lipari (stad) vanaf de citadel
- links midden: Loes op weg naar de Dom van Lipari
- rechts midden: zicht op de vulkaan van Volcano, vanaf Lipari
- onder: de rokende krater van de vulkaan van Volcano.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten