vrijdag 27 juli 2012

Sicilie, dag 14

Alweer onze laatste gehele dag op Sicilie. En ook die hebben we vooral besteedt aan de Etna.

Gisteren hadden we de zuidelijke route naar boven gevolgd, en vandaag de enige andere, de noordelijke. Al wat daar aan infrastructuur stond is in 2002 weggevaagd door een flinke uitbarsting, maar sinds die tijd zijn er nieuwe gebouwtjes neergezet (deze keer vooral van hout, en misschien ook wel verplaatsbaar), opnieuw wegen aangelegd, en de nieuwe kabelbaaan is ook net klaar (en glimt nog).

Dus aan de noord-kant zie je hier (op 1900 meter) vooral zwarte velden met woeste lavabrokken, die volstrekt onbegaanbaar zijn, met daar tussenin groene valleien die in 2002 gespaard zijn gebleven. En behoorlijk wat dode bomen die in de weg stonden, of nét te dichtbij. Terwijl aan de zuid-kant de 'brokken' zó klein zijn dat het eerder zwart zand lijkt.

Goed, de volgende ochtend achterlijk vroeg op, je vraagt je af of het zin heeft om uberhaupt naar bed te gaan. En dan terug naar NL.

Sicilië evaluatie? Overal perfecte koffie, heerlijke antipasti, zonnig, somber en ruig, kronkelende wegen en een beroerde rijstijl (iedereen neemt voorrang), voor al het overige roept men met de alomtegenwoordige Maria-beelden de hulp van het hogere in, met zeer wisselend resultaat.

Bij de foto's:
- links: de top van de Etna vanaf Piano Provenzana
- recht: halverwege de Etna, in het bos

Geen opmerkingen: