We maken een korte trip naar Venetië, om de 54e Biennale te bezoeken.De Biennale beoogt de stand van zaken in de hedendaagse kunst in kaart te brengen. Welnu, zoals immer, verkeert de hedendaagse kunst in opperste staat van verwarring. Dat geeft echter niets, want er is genoeg leuks te zien.
We hebben prachtig zonnig weer (met een koud randje in de avond), en een, voor Venetiaanse begrippen, ruim appartement, dat het echter min of meer zonder daglicht moet stellen omdat het op één hoog in een smalle & hoge steeg ligt. Dat zou dan wel weer het contact met de overburen moeten bevorderen, als die de luiken open zouden hebben tenminste.
De eerste dag hebben we besteed aan de Giardini, één van de twee hoofdlokaties van de Biennale, waar veel landen, waaronder Nederland, elk hun eigen paviljoen(tje) hebben. De meest interresante deze keer:
- Frankrijk, waar Christian Boltanski een soort film-loop van babygezichten op A4-formaat met katrollen en dergelijke door de gehele ruimte loodst.
- Engeland, waar Mike Nelson de meest claustrofobische ruimtes ooit heeft ingericht.
- Japan, waar Tabaimo een soort manga-achtige tekenfilms op vier gekromde wanden projecteert.
Bj de foto's:
- links boven: drukte op het Canal Grande, waar de vaporetteur (niet al te veel) moeite doet alle gondels te ontwijken
- rechts boven: Venetiaans paviljoen, Fabrizio Plessi - Vertical Seas
- links onder: Loes (midden) & Cindy Sherman (links & rechts)
- rechts onder: Japans paviljoen, Tabaimo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten