Gisteren zijn we uit Pamukkale vertrokken en weer teruggekeerd naar de kust. Maar waar we eerder aan de westkust zaten, zitten we nu in het zuiden, in Dalyan, een bescheiden dorpje aan de 'Dalyan River' (dus dat zegt nog niet zo heel veel). We zijn terecht gekomen in het hotel(letje) van een Nederlands sprekende Fransman die hier sinds 4,5 jaar woont, en die erg goed op zijn gasten let en erg graag grapjes met ze maakt.Het unieke van dit gebied is dat het 'waddig' is (op z'n Turks dan), met een mengeling van zoet & zout water, twee meren die met elkaar en met de zee in verbinding staan, een heel moerassig gebied met rieteilanden daar tussenin, en een ongerept strand van enkele kilometers lang. Dat strand is de natuurlijke habitat van de 'loggerhead turtle' (door Google Translate eerst als 'domkop' vertaald, maar daarna als 'Valse Karetschildpad'. Wie het weet mag het zeggen), want die komt hier in de buurt aan land om haar eieren te leggen.
Gelukkig nog wel, want het gebied is alleen behouden gebleven door de inzet van een fanatieke Britse die hier in de buurt woonde, en die net op tijd een telegram op het juiste bureau van het Wereld Natuurfonds wist te krijgen toen ze de buldozers het strand op zag rijden om daar eens een lekker groot hotel neer te zetten. Nu is het beschermd gebied, en mag je er alleen overdag komen, en alleen op bepaalde delen van het strand.
De ochtend hebben we op dat strand, Iztuzu Beach, doorgebracht, totdat de hoeveelheid zon die door het rieten parasolletje dringt ons te veel werd. Morgen maar weer eens cultuur (want Romeinse opgravingen heb je hier ook in de buurt).
Op de foto's:
- boven : Zicht op Iztuzu Beach en het achterliggende waddengebied
- linksonder : Sommige delen van het strand zijn 'out of control'
- rechtsonder: Alles in gereedheid voor de strandwacht, maar helaas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten