De aanvliegroute voor de luchthaven van Lissabon voert de vliegtuigen dwars over het hart van de stad. Dat lijkt me voor de bewoners geen pretje, maar voor ons leverde het in ieder geval een prachtig uitzicht op op alle highlights van de stad. En dat kwam goed uit, want we hadden verder geen tijd meer om Lissabon nog te bezoeken, omdat onze eerste overnachtingsplaats toch nog een behoorlijk eind verderop lag (en het oppikken van de ingecheckte bagage en het regelen van de huurauto ook altijd meer tjd kost dan je vooraf inschat).Via de gigantisch lange Vasco da Gama-brug (toch zeker meer dan 10 kilometer, zo breed is de Taag hier, vlak bij haar monding in zee) lieten we Lissabon en het vliegveld achter ons. Op weg naar Arraiolos, richting de Spaanse grens (& Evora).
Ons eerste verblijf daar, de ‘Pousada de Nossa Senhora da Assenção’, is net zo mooi als haar naam doet vermoeden. Het is een verbouwd klooster, met eigen kerk vol azuurblauwe tegeltjes en vele andere historische details (zoals erg lage deurposten, dat dan weer wel).
We hadden alleen nog tijd voor een korte wandeling in de tuinen rondom de pousada. Die staan vol met kruiden & bloemen. En het rook er dan ook naar wilde rozen & kamperfoelie.
Op de foto onze pousada, van veraf en in de kruidentuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten