woensdag 24 december 2008

Oman, dag 1

De grensovergang tussen Dubai & Oman is geen sinecure, althans niet voor witjes. Bij huisje/mannetje 1 krijg je een grensdocument voor de auto, maar alleen als je kunt aantonen dat de verhuurder toestemming heeft gegeven voor grensoverschrijdend verkeer. Bij huisje/mannetje 2 moet je een exit-visum kopen voor een euro of 15 p.p. Als je dat na 20 minuten mee krijgt moet je het 5 meter verderop(!) inleveren bij huisje/mannetje 3, die je paspoort dan van een exit-stempel voorziet. Huisje/mannetje 4 heeft het eenvoudig, die neemt alleen maar het grensdocument voor de auto in (dat je een half uur eerder had gekregen). Hiermee zijn de procedures aan de zijde der Emiraten tot een einde gekomen, en nemen de Omanitische procedures een aanvang.
Bij huisje/mannetje 5 dien je een entry-visum te kopen, voor 12 euro p.p contant te voldoen in Rhials (hoe zou je daar aan moeten komen als je Oman nog niet eens binnen bent?) of desnoods ook per creditcard. Na 20 minuten kun je door naar huisje/mannetje 6, de 'customs officer' die toch ook graag even in de kofferbak wil kijken en wil weten wat er in de koffers zit. Daarna lever je je visum weer in bij huisje/mannetje 7, en ben je klaar om Oman te ontdekken.

De eerste 100 kilometer viel het wel mee met dat ontdekken, want de enige route leidde door een dor & stoffig landschap waar niet veel aan te beleven valt. Maar toen kwamen we aan in Jabrin, waar een van de mooiste forten van het land staat (foto). Druk is het er niet, wel heet trouwens, het was nog behoorlijk inspannend alle trappen op & af te klauteren.

Een kleine 30 kilometer verder zijn we aangekomen in Nizwa, waar we nu aan de rand van het zwembad van de namiddagzon genieten (hmm, dit klinkt iets mooier dan het is, Het Al Diyar hotel is een kraak- & smaakloos gebeuren met de kaalste swimming pool aller tijden).

Geen opmerkingen: