donderdag 28 februari 2008

Outback, part 4

Pfff. 480 kilometer, waarvan het overgrote deel over dirt roads, dan tril je nog wel even na.
Eerst een kronkelend parcour door de Flinders Range, met af & toe een overstekende emu-familie, en omdat remmen om twee redenen niet zo goed gaat (auto is zwaar & gravel glijdt goed) moet je daar wel op voorbereid zijn. Daarna nog een klein stukje asfalt, en dan de Oodnadatta Track, de klassieke route waarlangs het binnenland van Australie rond 1850 is opengelegd. Grotendeels langs een afgedankte spoorlijn (voor zover je bebouwing aantreft is die vaak opgetrokken uit rails en/of bielzen die van de spoorlijn gesnaaid zijn). De laatste bewoonde plek waar we langs kwamen was Marree, waar een montere dame, die drie weken geleden het plaatselijke (enige) hotel/restaurant had overgenomen 'omdat het geld op was om langer te blijven rondtrekken', voor ons als lunch een kipschnitzel in de aanbieding had. En daarna de absolute leegte, 200 kilometer lang. Een weg geflankeerd met waarschuwingsborden: 'Take the following precautions before attempting to travel this road', en dan een lange rij aanbevelingen waarvan we de meeste wel ter harte hadden genomen (niet in de schemering rijden, laten weten aan anderen dat je onderweg bent, veel water aan boord, al was het niet de geadviseerde 5 liter per persoon per dag. Bovendien, voor hoeveel dagen zou je moeten meenemen als je auto het begeeft?). Onderweg scherend langs 'Lake Eyre', een binnenzee zo zout & droog als een pretzel, maar veel groter. Na 208 kilometer de eerste tekenen van menselijke beschaving, al zijn aanhalingstekens hier wel op zijn plaats. Toch, als je drie uur niemand & niets hebt gezien (behalve twee moedige arbeiders die de dirt road aan het bijwerken waren) is zelfs William Creek, met 16 inwoners, waarvan alle mannelijke exemplaren een ZZ Top-baard hebben, een welkome overnachtingsplaats. Prachtige zonsondergang, waar helaas wel enige afbreuk aan wordt gedaan doordat de generator voor het hele dorp (nou ja) naast onze hotelkamer staat.

Op de foto: geheel William Creek

1 opmerking:

Lammert Bos zei

Jemig....wat een wereldstad :) En dan nog niet kunnen slapen...dat verzin je niet....hahaha...

Het lijkt me wel een heel aparte ervaring om geen mens tegen te komen onderweg. Krijg je dan niet zo af en toe een unheimisch gevoel?

Enfin, jullie hebben elkaar, dat scheelt...je zal het in je uppie moeten afleggen. Eeeeeekksss.

Gr.
Lammert en Els