Hoewel er van het centrum dus nauwelijks iets over was, heeft men (eerst in de DDR-tijd, maar ook daarna) de boel weer aardig heropgebouwd, een proces dat tot op de dag van vandaag nog doorgaat. Eigenlijk is dus alles wat je ziet ´nep´, maar dat vergeet je na een tijdje min of meer en dan wordt het toch een heel aangename stad, mooi gelegen langs de Elbe. Mooie musea, mooie kerken, en een volledig over-the-top gouden ruiterstandbeeld van ene Koning Augustus. En bovendien een uitstekend érg Duits avondmaal op het terras van het Taschenbergpalais.
vrijdag 19 juli 2024
Duitsland, Dresden
Hoewel er van het centrum dus nauwelijks iets over was, heeft men (eerst in de DDR-tijd, maar ook daarna) de boel weer aardig heropgebouwd, een proces dat tot op de dag van vandaag nog doorgaat. Eigenlijk is dus alles wat je ziet ´nep´, maar dat vergeet je na een tijdje min of meer en dan wordt het toch een heel aangename stad, mooi gelegen langs de Elbe. Mooie musea, mooie kerken, en een volledig over-the-top gouden ruiterstandbeeld van ene Koning Augustus. En bovendien een uitstekend érg Duits avondmaal op het terras van het Taschenbergpalais.
woensdag 17 juli 2024
Duitsland, Lichterfeld (F60)
Het gevaarte is gebouwd in de tijd van de DDR, en was nét af toen Duitsland herenigd werd. De nieuwe (westerse) machthebbers besloten om het ding, na één jaar productie, af te danken. Dit alles wordt ons verteld door een voormalige werknemer (het lijkt Robbeneiland wel, waar een voormalige cipier je vol trots de vroegere cel van Nelson Mandela toont) die, vriendelijk maar ook wat brommerig, eindeloos veel weetjes over de machine met ons deelt. Natuurlijk alleen in het Duits, want hier komen toch vooral mensen met een zekere Ostalgie langs ('Dat konden we toch maar mooi in de DDR, machines bouwen!').
Het is een fascinerende klauterpartij van het ene uiteinde naar het andere, en weer terug, met mooie uitzichten op de omgeving en de onderdelen van de F60. Toch wel goed dat ze er (in ieder geval hier) mee gestopt zijn, want open mijnbouw is een drama voor het milieu.
dinsdag 16 juli 2024
Duitsland, Leipzig
Aangezien dat heel ver naar het oosten ligt (tegen Polen aan zowat), besloten we om dan ook maar even Leipzig en Dresden te 'doen'.
Leipzig wordt omschreven als 'het nieuwe Berlijn', in de zin dat de rafelrandjes in de hoofdstad langzamerhand wel wat zijn gladgestreken, terwijl ze in Leipzig nog volop aanwezig zouden zijn. In het centrum merk je daar niet zo veel van, met mooi gerestaureerde oude gebouwen en grootse winkelcentra (om en om).
In de wijk Plagwitz zie je dat beter, met veel kraakpanden, graffiti, rare winkeltjes en een tot 'culturele hub' omgebouwde oude Baumwolspinnerei. We moesten wel constateren dat de creatieve types die hier voor reuring zouden moeten zorgen van uitslapen houden (in ieder geval op de dinsdagochtend dat wij er waren).
Via het wandelpad langs de oevers van het Karl Heine Kanal liepen we terug richting centrum. Dat kanaal ligt nogal verzonken, ver beneden straatniveau, en dus ben je, hoewel je door woonwijken loopt, volstrekt geïsoleerd van het rumoer op straat. Leuke wandeling. In het Museum der Bildenden Künste hebben we veel middeleeuwse schilderkunst bewonderd van Rogier van der Weyden, Lucas Cranach en anderen, met hier en daar een toefje moderne inbreng.
Leuke stad wel, Leipzig.