maandag 7 september 2015

Vlieland, Into The Great Wide Open 2015

Met een uitgekiend gevoel voor timing was het ons ook deze keer weer gelukt kaartjes voor popfestival 'Into the Great Wide Open' op Vlieland te bemachtigen. In de voorverkoop (in januari) is het binnen één seconde uitverkocht, dus luistert het nogal nauw wanneer je op 'enter' drukt.

Na 7 maanden voorpret, waarin steeds iets meer namen van optredende artiesten bekend worden, was het dan zover. En voor het eerst in de geschiedenis van het festival wilde het weer niet meewerken. Het is lang geleden dat we zó vaak zó nat zijn geregend. En er zijn ook optredens gecancelled vanwege een te nat podium of een te harde wind. Gelukkig konden wij daar dan van bijkomen in onze luxe hotelkamer, in tegenstelling tot de meeste andere bezoekers die op een verregende en verwaaide camping stonden.

Toch waren er ook veel leuke momenten (en af en toe een zonnetje). Zoals, om er in te komen, op vrijdagmiddag Ewert and the Two Dragons (melodieus bandje uit Estland). Iets later The Dorian Concept Trio (energieke lounge, ook al lijkt dat een contradictio-in-terminis). En laat in de avond De Staat, die een flinke bak plezierige herrie over het publiek aan de Fortweg uitstortten.(onder het mom 'zijn jullie klaar voor?', maal 9).

Op zaterdagmiddag was Ryley Walker het absolute hoogtepunt. Op de meest sfeervolle plek (het Bospodium), een troubadour uit Chicago die goed naar de vroegere westcoast hippies heeft geluisterd en daar met zijn band een frisse eigentijdse versie van neerzet. Ook leuk, maar eigenlijk niet goed: Seun Kuti op het sportveld, zoon van Fela Kuti, ingevlogen uit Nigeria ter vervanging van de zieke Patrick Watson. Een grote rammelende afrikaanse band, die goedbeschouwd helemaal niet swingt. Wel een goeie sixpack trouwens, die Seun. En als afsluiter Tom Barman met zijn geheel eigen kijk op jazz met zijn band Taxiwars. Zonder keyboard, dat in de regen de geest had gegeven, dus met een nogal kaal groepsgeluid. Want bij een TV-optreden later in de week, deze keer met keyboard, klonk het toch weer anders.

Op zondagmiddag was All We Are best goed, met een mengeling van rock & dance die eigenlijk om een grote lichtshow in de duisternis vraagt, maar ook om 15.00 uur goed te pruimen was.

En elke dag als bonus: 'breakfast with the stars', die natuurlijk, net als wij, óók allemaal in het enige luxe hotel van het eiland zitten. We kregen de indruk dat het in dit weekeinde niet gelukt is om de ontbijt-deadline van 10.00 uur strak te handhaven.

Bij de foto's:
- links boven: Ryley Walker met band op het Bospodium
- Rechts boven: Wandelen om de punt
- Links onder: All We Are op de Fortweg
- Rechts onder: Ronald in The Artificial Garden, chill-out zone aangelegd door REM atelier